Maar zelf dragen door nabestaanden kan helpen om de het afscheid heel persoonlijk te maken. Het is voor hen een ongewone bezigheid en kan voor spanning zorgen. Hendrik van Olst en Jeroen Smidt proberen er alles aan te doen om die wat weg te nemen. De keuze van de muziek bij het binnen- of uitdragen helpt daarbij. Zij stimuleren de nabestaanden om de muziek niet alleen af te laten hangen van wat bijvoorbeeld in de kerk de gewoonte is. In overleg met de voorganger kan het in- en uitdragen buiten de officiële kerkdienst gebeuren zodat er meer ruimte is voor zelf gekozen muziek.
Het aansteken van kaarsen met behulp van de Paaskaars is in de regio Nunspeet nog niet in alle kerken mogelijk. Waar het wel kan daar noemen de uitvaartverzorgers van Sluijmer & Van Olst ter inleiding of als afsluiting het lied Licht dat ons aanstoot in de morgen. Huub Oosterhuis dichtte het en gebruikt in het eerste couplet het beeld van het licht als actieve kracht. Je voelt het aanstoten van je lichaam alsof je wordt opgewekt om op te staan uit de dood.
Daarna klinkt echter meteen het woord ‘voortijdig’. Het is dus ook een licht dat ons vanuit de toekomst, die een bevrijdende toekomst is, tegemoet schijnt. Al zingend vraagt de zanger dringend aan dat licht, om ons allen te ‘overdekken’, als een warme deken in het koude bestaan. Dus ook voor de tijd na de uitvaart.
Niet iedereen heeft bij het kaarsenritueel belang bij de associatie met de paaskaars. Maar bij de kaarsen kunnen lucifers worden gelegd of een aansteker. Daar kan een popliedje bij gespeeld worden over iemand missen. Bijvoorbeeld Door de wind van Miss Montreal.
Over bloemen zijn talloze muziekstukken geschreven. Zowel gezongen als instrumentaal uitgevoerd. Het korte jeugdwerk Crisantemi (chrysanten) van Puccini is een klaagzang ter herinnering aan Amadeo di Vavoia, hertog van Aosta.
Een stuk uit 2001 dat bij het leggen van bloemen ten gehore gebracht kan worden als aansporing om zelf verder te gaan is Comptine d’un autre été: L’après-midi. Een kinderliedje uit een andere zomer: de middag. Het is van de Franse componist Yann Tiersen en wordt als achtergrond gebruikt in de film Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulin. Amelie is een jonge vrouw waarvan de vader die arts is en denkt dat ze een hartkwaal heeft. Op een dag besluit ze echter dat ze met kleine dingen andere mensen gelukkig kan maken.
Door Harry Tijssen, bijdragend schrijver Sluijmer & Van Olst Uitvaartverzorging
